Kitesurfen verslavend?!

KITESURFEN, VERSLAVEND?!

Ik zit nu achter mijn computer, het is nog erg vroeg en zon komt langzaamaan op, nu schrijf ik het alsof ik er heel ontspannen bij zit, maar het waait!

Langzaam aan vanuit mijn tenen begint het te kriebelen, liefst zet ik alle ramen open om maar het gevoel te hebben dat ik al in de wind sta.

Mijn hersenen maken al overuren, vannacht ging de wind aan en ben onderhand 3x wakker geweest om te kijken hoe laat het was en of ik er al uit kon om te gaan kitesurfen!

Op dit moment schrijf ik dit stuk om te vertellen dat kitesurfen verslavend is, ben aan het typen en tegelijkertijd aan het denken of mijn wetsuit al droog is en waar ik al mijn kitesurfspullen heb opgeborgen.

Buienradar, de windmeters en windfinder staan open om te kijken of er nog iets gaat veranderen in het weerbeeld, zoals buien of windstoten.

Hoe de verslaving begon

Dit begon 11 jaar geleden, mijn eerste lessen en sindsdien een zware verslaafde aan de adrenaline, kites en het fantastische gevoel van wind, zon en de vrijheid op het water!

De andere kant van de verslaving is dat ik een aantal vriendinnen versleten heb, vriendschappen had ik minder tijd voor. Maar het interesseerde me niet als het waaide liet ik alles los, vrienden, vriendinnen en hetgeen waar ik mee bezig was, de wind en de kites staan op nummer 1!

Vanaf dat moment ging ik werken om te leven en niet meer leven om te werken, teveel leuke dingen en als het waaide dan wilde ik er bij zijn!

In die 11 jaar heb ik veel vrienden gemaakt met dezelfde passie, 12 maanden per jaar heb ik een bruine kop. Ben ik op kitesurflocaties over de hele wereld geweest, ik heb een leuke vriendin (een kitesurfende vriendin). Ik ben gelukkig en daarmee maak je anderen ook weer blij!

De kitesurfschool

De verslaving is zelfs zo erg geworden, dat Sander en ik een kitesurfschool zijn begonnen zodat we deze passie over kunnen brengen op anderen, zie het als een omgekeerde AA of neem juist een sigaret als iemand net gestopt is!

Maar, als ik het stuk hierboven teruglees, zie ik het niet als een verslaving. Eigenlijk heb ik gewoon een heel leuk leven, waarin er gewerkt moet worden, veel gesport word en waarin ik deze fantastische sport aan anderen mag overbrengen!

Met een brede glimlach
Ronald